Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wściec — dk Vc, wścieknę, wściekniesz, wścieknij, wściekł wściekać ndk I, wściecam, wściecasz, wściecają, wściecaj, wściecał, rzad. «spowodować, że ktoś się rozgniewa, wpadnie w złość» Wścieka go byle co. wściec się wściekać się 1. tylko dk «zachorować na … Słownik języka polskiego
wściekać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wściekać sięam się, wściekać sięa się, wściekać sięają się {{/stl 8}}– wściec się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, wścieknę się, wścieknij się, wściekł się, wściekła się, wściekli się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wpadać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powściekać się — dk I, powściekać sięam się, powściekać sięasz się, powściekać sięają się, powściekać sięaj się, powściekać sięał się 1. pot. «o wielu: wściec się, jeden po drugim, wpaść we wściekłość» Tego dnia wszyscy się powściekali. 2. pot. «pozłościć się… … Słownik języka polskiego
zbiesić — dk VIa, zbiesićszę, zbiesićsisz, zbieś, zbiesićsił, zbiesićeszony przestarz. «przyprawić o gniew, złość, wściekłość; wzburzyć» Czart jakiś mnie zbiesił. (Asnyk) zbiesić się «wpaść w złość, gniew; wściec się, rozzuchwalić się» … Słownik języka polskiego
